تأثیر کلرید سدیم و سالیسیلیک اسید بر سیستم دفاع آنتی اکسیدانی در گیاه ذرت (zea mays l.)

تنش شوری در گیاهان، به تنش اسمزی، تنش اکسیداتیو و سمیّت یونی منجر می شود. در این مطالعه، نقش سالیسیلیک اسید به عنوان تنظیم کننده رشد در کاهش تنش اکسیداتیو حاصل از تنش شوری در گیاه ذرت بررسی شد. تیمارهای سالیسیلیک اسید در سه سطح (شاهد، خیساندن بذر در آب، خیساندن بذر در محلول سالیسیلیک اسید 1/0 میلی مولار) و شوری در دو سطح (صفر و 80 میلی مولار کلرید سدیم) اعمال شد. در این گیاهان، تنش شوری سبب کاهش شاخص های رشد و افزایش پراکسیداسیون لیپیدها و نشت یونی شد. علاوه بر این، تنش شوری باعث کاهش محتوای مخزن آسکوربات و ترکیبات فنلی و افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان مانند کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و پراکسیداز شد. در حالی که پیش تیمار سالیسیلیک اسید از طریق افزایش در مقدار آنتی اکسیدان های غیر آنزیمی از جمله مخزن آسکوربات و ترکیبات فنلی و افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان نظیر کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و پراکسیداز، تنش اکسیداتیو و پراکسیداسیون لیپید و نشت یونی را کاهش داد. نتیجه کاهش تنش، در بهبود شاخص های رشد مشاهده شد. افزایش مقدار و فعالیت این آنتی اکسیدان ها نقش مؤثر آنها را در کاهش تنش اکسیداتیو و افزایش مقاومت گیاهان به تنش شوری و نقش سالیسیلیک اسید را در القای این مقاومت نشان می دهد.